Symbol wiejskiego ogrodu
Lilak pospolity (Syringa vulgaris)
Lilak pospolity (Syringa vulgaris)
Tradycyjne wiejskie ogrody mimo że nie stworzone przez artystów, jak ogrody francuskie, czy angielskie, są pełne uroku i świetnie dopasowane do polskich warunków klimatycznych. Rośliny, które zwykle w nich rosną, nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji.
Wiele z nich to gatunki rodzime, rosnące dziko w Polsce, ale są wśród nich również przybysze z odleglejszych regionów świata, które na dobre zadomowiły się u nas.
Jednym z symboli ogrodów wiejskich, w tym także ogrodów przy leśniczówkach, jest aktualnie kwitnący lilak pospolity (Syringa vulgaris), potocznie - bez lilak. Zachwyca nas obfitością fioletowych kwiatów.
Jest to gatunek zadomowiony, nieinwazyjny. Pochodzi z Europy południowo-wschodniej. Prawdopodobny czas przybycia na teren Polski to XVI w.
Lilak pospolity jest bardzo odporny na mróz. Ma niskie wymagania glebowe, jest wytrzymały na suszę i zanieczyszczenia powietrza. Zakwita nawet w półcieniu. Jeden okaz potrafi rozrosnąć się dzięki odrostom korzeniowym i przetrwać w tym samym miejscu nawet 100 lat. Przy leśniczówce Długi Bród w Puszczy Białowieskiej rosną już kilkadziesiąt lat.
Kwiaty bzu obdarowują nas ogromną dawką słodkiego aromatu. W rurce korony pojedynczego kwiatka bzu lilaka znajduje się dużo nektaru, ale przez jej długość, jest on niedostępny dla pszczół. Lilaka zapylają owady o długiej ssawce, takie jak motyle z rodziny zawisakowatych.
Bez lilak to dla wielu wspomnienie dzieciństwa, to odpowiedź na potrzebę życia prostego, przyjemnego, związanego z przyrodą.